در بازار فارکس مهمترین مسئله برای خوب ترید کردن فقط آنالیز و بررسی چارت‌ها و نمودارها یا پیشبینی حرکت قیمت‌ها نیست. یکی از بخش های مهم موفقیت‌آمیز ترید کردن اجرای درست معاملات است. برای این منظور، در بازار فارکس سازوکاری به اسم سفارش معاملاتی وجود دارد که تریدر می‌تواند به وسیله‌ی آن میزان و چگونگی تریدهای خود را تعیین کند. درک درست از انواع سفارش معاملاتی در فارکس بخشی حیاتی از ترید کردن موفق است زیرا قیمت‌ها در بازار فارکس ممکن است در عرض چند ثانیه جابه‌جا بشوند و فرق شکست و موفقیت در همین انتخاب سفارش معاملاتی رقم بخورد.
در این مقاله، انواع اصلی سفارش‌های معاملاتی استفاده شده در بازار فارکس را بررسی می‌کنیم. همچنین به شما خواهیم گفت که هر کدام از این انواع سفارش بهتر است کجا استفاده شود. از اجرای فوری گرفته تا استراتژی‌هایی که باعث تعیین سفارشات استاپ و لیمیت می‌شوند، شما در هر یک از این حوزه‌ها درک بهتری برای برنامه‌ی تریدینگ خود بدست خواهید آورد. چه مبتدی باشید و چه باتجربه‌ترین تریدر ممکن، همیشه بهترین کار این است که درک خودتان را از این ابزارها به روز نگه دارید. پس در بررسی انواع سفارش معاملاتی در بازار فارکس و نتایجی که هر کدام در بر دارند با ما همراه باشید. سفارش‌های معاملاتی را می‌توانیم به سه دسته‌ی کلی تقسیم کنیم:
۱- سفارشات بازاری (market order): اجرای فوری با قیمت لحظه
سفارش بازاری یا market order سرراست‌ترین و معمول‌ترین سفارش استفاده شده در فارکس است. وقتی یک تریدر سفارش بازاری می‌دهد، در واقع به بروکر دستور می‌دهد که یک جفت‌ارز را به بهترین قیمت آن لحظه‌ی بازار درجا بخرد یا بفروشد. چنین سفارش‌های معاملاتی‌ای سرعت را بیش از دقت در قیمت ارجح می‌دانند. برای همین سفارش‌های بازاری برای تریدرهایی که می‌خواهند در بازاری که سریع حرکت می‌کند خود به سرعت وارد پوزیشنی بشوند یا از آن خارج بشوند بسیار مفید است.
مهمترین منفعت سفارش بازاری اجرای فوری آن است. اجرای فوری یعنی قطعا بدون هیچ تاخیری وارد معامله یا از آن خارج می‌شوید. چنین مسئله‌ای در بازارهای پرتنش بسیار مهم است.
البته که یکی از ایرادها یا ریسک‌های سفارش بازاری لغزش قیمت در فاصله‌ی بین سفارش بازاری و اجرای آن است. برای همین در بازارهایی که قیمت مدام در حال حرکت است ممکن است عدد در این فاصله‌ی لغزش کمی پایین بیاید.
سفارش‌های بازاری اغلب توسط اسکالپرها و تریدرهای روزانه که نیاز به واکنش سریع به تغییرات بازار دارند استفاده می‌شود. چنین تریدرهایی نیاز دارند که سریع به پوزیشن‌ها وارد یا از آن‌ها خارج بشوند تا سوددهی خود را در بلندمدت حفظ کنند. تریدرهایی که بر افق‌های بلندمدت تمرکز کرده‌اند هم از سفارش بازاری استفاده می‌کنند اما قیمت ورود دقیق کمتر برای آن‌ها حساس خواهد بود.
خوب است یادآوری کنیم که در بازارهایی با نقدینگی بالا مثل فارکس، لغزش قیمت در فاصله‌ی بین سفارش و اجرای آن بسیار کم است منتها در زمان‌های خاصی مثل کمبود نقدینگی یا اخبار مهم جهانی زیادتر می‌شود. تریدرها همیشه باید فوریت سفارش بازاری خود را نسبت به ریسک قیمت بدتر به دست آوردن سبک‌سنگین کنند.
۲- سفارشات پندینگ (pending orders)
به طور کلی، سفارشات پندینگ برخلاف سفارشات بازار، اجرای فوری نیستند، بلکه تریدرها می‌توانند به بروکر سفارش پندینگ بدهند تا بعدا انجام بگیرند. خود سفارش‌های پندینگ چندین نوع هستند.
سفارش لیمیت (limit order)
سفارش لیمیت به شما اجازه می‌دهد تا حداکثر قیمتی که حاضرید برای خرید بپردازید، یا حداقل قیمتی که حاضرید برای فروش بپذیرید، تعیین کنید. برخلاف سفارش‌های بازاری، که به شکل فوری با بهترین قیمت ممکن اجرا می‌شوند، سفارش‌های لیمیت فقط هنگامی که اجرا می‌شوند که بازار به قیمت هدف یا بهتر از آن برسد. در نتیجه، سفارش لیمیت به شما کنترل بیشتری بر تریدهایتان به شما می‌دهد، خصوصا در زمان‌هایی که بازار کم‌نوسان است.
سفارش‌های لیمیت براساس نوع پوزیشن به سل لیمیت (sell limit) و بای لیمیت (buy limit) تقسیم می‌شوند:
بای لیمیت (buy limit) در فارکس
بای لیمیت (Buy Limit) سفارشی است برای خرید در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار.
سل لیمیت (sell limit) در فارکس
سل لیمیت (Sell Limit) سفارشی است برای فروش در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار.
سفارش‌های لیمیت برای افرایش دقت در ترید، خصوصا در زمانی که نمی‌خواهید دنباله‌رو بازار باشید و ترجیح می‌دهید صبر کنید تا قیمت خودبه‌خود به سمت قیمت هدف شما حرکت کند، عالی هستند. برای مثال، فرض کنید جفت‌ارز EUR/USD در حال ترید شدن با قیمت 1.1000 هست و شما می‌خواهید آن را با قیمت 1.0950 بخرید. در این صورت شما می‌توانید سفارش بای لیمیت استفاده کنید تا ترید شما هر وقت که قیمت جفت‌ارز به این مقدار رسید یا کمتر شد خریداری بشود.
این نوع سفارش برای تریدرهایی که تمرکزشان تحلیل تکنیکال است خیلی خوب عمل می‌کند. اگر در تحلیل تکنیکال، سطوح کلیدی حمایت و مقاومت را شناسایی کرده باشید، تعیین لیمیت‌هایی در محدوده‌های این سطوح می‌تواند به شما کمک کند تا بدون زیرنظر گرفتن دائم بازار، تریدهایتان را با دقت انجام بدهید. سفارشات لیمیت همچنین می‌توانند برای تعیین میزان سود استفاده شوند یعنی هدفی برای سود خود درنظر بگیرید و لیمیت بگذارید تا هر وقت معامله به نفع شما پیش رفت سودتان درجا قطعی بشود.
از مشکلات سفارشتات لیمیت این است که اگر بازار به همان قیمت مشخصی که شما تعیین کرده‌اید نرسد، ممکن است هیچگاه اجرا نشوند. نتیجه می‌شود موقعیت‌های از دست رفته، خصوصا در مواقعی که بازار داری ترندهای قوی است و حرکت‌های پرنوسان تجربه می‌کند. بهترین کار برای تریدرها این است که تلاش برای دقت بالا در تعیین قیمت مورد نظرشان را با ریسک اجرا نشدن معاملات سبک و سنگین کنند و سپس سر سفارشات لیمیت تصمیم بگیرند.
سفارش استاپ (stop order): اجرای ترید وقتی به قیمت مشخصی رسید
سفارش استاپ همیشه زمانی اجرا می‌شود که بازار به قیمتی از پیش‌تعیین‌شده برسد. این نوع سفارش شرطی است یعنی فقط زمانی فعال می‌شود که بازار به سطح تعیین‌شده برای استاپ برسد. چنین سفارشی می‌تواند برای ورود به بازار در جهت جهش یک قیمت یا خروج از آن برای حداقل کردن ضرر استفاده شود. سفارش‌های استاپ نیز مثل لیمیت به دو نوع تقسیم می‌شوند: بای استاپ (buy stop) و سل استاپ (sell stop).
۱- سل استاپ چیست؟
سل استاپ (Sell Stop) سفارشی است برای فروش در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار. زمانی که قیمت به این سطح برسد، سفارش فعال شده و پوزیشن فروش باز می‌شود.
۲- بای استاپ چیست؟
بای استاپ (Buy Stop) سفارشی است برای خرید در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار. این نوع سفارش زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر انتظار دارد اگر قیمت از یک سطح مشخص عبور کند، روند صعودی ادامه پیدا کند و می‌خواهد در آن نقطه وارد پوزیشن خرید شود.
سفارش‌های استاپی که برای ورود به پوزیشن استفاده می‌شوند معمولا بیش از سطح مقاومت یا کمتر از سطح حمایت قرار داده می‌شوند تا تریدر از جهش‌های ناگهانی یا ریزش ناگهانی جا نماند. برای مثال، اگر جفت‌ارز GBP/USD قیمتش 1.2500 است، و شما باور دارید که اگر از قیمت 1.2550 رد بشود، جهشی رخ خواهد داد، شما می‌توانید برای قیمت 1.2550 سطح استاپ بای (buy) تعیین کنید. این یعنی اگر قیمت به آن سطح برسد، سفارش شما تبدیل می‌شود به یک سفارش بازاری و فورا اجرا می‌شود. اینطوری، تریدر می‌تواند از فرصت‌ها استفاده کند.
استفاده‌ی مفید دیگر سفارش‌های استاپ، مدیریت ریسک است، خصوصا با سفارشات استاپ سل (sell). برای مثال، فرض کنید می‌خواهید جفت‌ارز USD/JPY را با قیمت 130.00 خریده‌اید و نمی‌خواهید در صورت پایین آمدن قیمت کمتر از 129.50 آن را بفروشید. در این صورت، یک سفارش استاپ سل برای قیمت 129.50 می‌گذارید. شما با هدف افزایش قیمت جفت‌ارز آن را خریده‌اید، اما با این کار اگر احیانا بازار علیه شما حرکت کند بتوانید سرمایه‌ی خود را حفظ کنید.
با اینکه فواید زیادی دارند، سفارشتا استاپ بی‌عیب نیستند. در بازارهای پرنوسان، ممکن است قیمت لغزش داشته باشد و سفارش استاپ در قیمتی بدتر از چیزی که پیشبینی شده بود اجرا بشود. برای همین برخی بروکرها سفارش‌های استاپ گارانتی‌شده ارائه می‌کنند که پوزیشن شما را در همان قیمت تعیین شده می‌بندند، فارغ از هر اتفاقی که بیفتد. البته برای این خدمات معمولا هزینه‌ای اضافی می‌گیرند.
بررسی تفاوت‌های انواع سفارشات استاپ و لیمیت
در اینجا ممکن است به شباهت‌هایی میان استاپ و لیمیت پی برده باشید و نیاز باشد یک بار دیگر قبل از توضیح نوع آخر سفارش معاملاتی در فارکس، به تفاوت‌های انواع لیمیت و استاپ بپردازیم:
تفاوت بای استاپ و بای لیمیت
بای استاپ برای خرید در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار است، یعنی وقتی انتظار داریم قیمت افزایش یابد. اما بای لیمیت برای خرید در قیمتی پایین‌تر از بازار است، وقتی انتظار داریم قیمت ابتدا کاهش یابد و سپس بالا برود.
تفاوت سل استاپ و سل لیمیت
سل استاپ برای فروش در قیمتی پایین‌تر از بازار است، وقتی پیشبینی می‌کنیم قیمت بیشتر کاهش می‌یابد. اما سل لیمیت برای فروش در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی است، زمانی که انتظار داریم قیمت کمی بالا رود و سپس سقوط کند.
سفارش استاپ لیمیت (stop limit): ترکیب کنترل و اجرای شرطی سفارش
سفارش استاپ لیمیت نسخه‌ای پیشرفته‌تر از سفارش استاپ است. در چنین سفارش‌هایی، تریدر کنترل بیشتری دارد زیرا می‌تواند دو قیمت متفاوت تعیین کند:
- قیمت استاپ: قیمتی که سفارش در آن فعال می‌شود.
- قیمت لیمیت: بدترین قیمت ممکن برای اجرا شدن سفارش
این نوع سفارش جلوی لغزش ناخواسته‌ی قیمت که از ریسک‌های سفارش استاپ عادی بود را می‌گیرد اما جای آن ریسک دیگری جایگزین می‌کند و آن این است که سفارش اصلا اجرا نشود.
بیاید با یک مثال موضوع را شرح بدهیم. فرض کنید جفت‌ارز EUR/USD با قیمت 1.2000 ترید می‌شود و شما انتظار دارید که اگر قیمت از 1.2050 عبور کند جهش زیادی رخ دهد. اما، شما فقط در صورتی می‌خواهید جفت‌ارز را بخرید که قبل از خرید شما خیلی جهش پیدا نکرده باشد. برای همین سفارش استاپ لیمیت می‌گذارید و قیمت استاپ را 1.2050 و قیمت لیمیت را 1.2060 تعیین می‌کنید. این یعنی وقتی قیمت از ۱.2050 عبور کند، سفارش شما فعال می‌شود اما فقط در بازه 1.2050 و 1.2060 می‌تواند اجرا شود.
این نوع سفارش برای تعیین بسیار دقیق نقطه ورود در بازارهای پرنوسان مفید است. سفارش استاپ لیمیت به تریدرها اجازه می‌دهد تا محدوده‌های قابل قبول ورود را تعیین کنند و در عین حال به حرکت بازار واکنش نشان بدهند. برای تریدرهایی که استراتژی‌های اتوماتیک یا نیمه‌اتوماتیک دارند، سفارشات استاپ لیمیت می‌تواند شرایط ورود به بازار را برایشان میسر کند.
مهمترین مشکل این نوع سفارش رسیک عدم اجرایی شدن آن است. اگر بازار خیلی سریع حرکت کند و پس از فعال کردن قیمت استاپ از قیمت لیمیت تریدر گذر کند، سفارش اجرا نمی‌شود. معنی‌اش این است که یک ترید سودده از دستتان می‌رود یا در پوزیشنی که می‌خواستید از آن خارج بشوید خیلی آسیبپذیر جا مانده‌اید. خیلی مهم است که این سفارش را با درک درستی از شرایط بازار و نوسانات احتمالی آن استفاده کنید.
سفارش حد ضرر (Stop loss)
سفارش حد ضرر (stop loss) نوعی از سفارش است که به وسیله‌ی آن تریدر می‌تواند پوزیشن را در صورت حرکت قیمت خلاف جهت پوزیشن ببندد. این کار برای جلوگیری از زیان بیشتر است. به عنوان مثال، فرض کنید که پوزیشن buy برای جفت‌ارز EUR/USD در قیمت 1.1000 تعیین کرده‌اید. سپس حد ضرری را تعیین می‌کنید، مثلا 1.0950. این یعنی اینکه اگر قیمت به 1.0950 تغییر کند، پوزیشن شما به طور خودکار بسته می‌شود.
سفارش حد سود (Take profit)
سفارش حد سود (take profit) در واقع برعکس همان سفارش حد ضرر است. در این نوع سفارش، تریدر حد سودی را انتخاب می‌کند که اگر قیمت جفت‌ارز از آن بالاتر برود پوزیشن بسته شود و نریدر سود کند. برای مثال، با توجه به مثال بالا برای حد ضرر، تریدر می‌تواند سفارش حد سودی هم انجام دهد و برای مثال حد سود را قیمت 1.1050 قرار دهد.
سفارش تریلینگ استاپ (Trailing stop)
در سفارش تریلینک استاپ (trailing stop) با نوع خاصی از سفارش حد ضرر طرف هستیم. در این نوع سفارش، حد ضرری که تریدر تعیین می‌کند همراه نوسانات بازار می‌تواند تغییر کند و فرصت به دست آوردن سود و نگه داشتن آن به شما داده می‌شود. برای مثال، تریدر می‌تواند با این نوع سفارش، خصوضا در بازارهای پرنوسان، حد سود را با بالا رفتن قیمت مدام بالا ببرد
انتخاب نوع سفارش مناسب در فارکس می‌تواند تفاوت زیادی در عملکرد شما در بازار واقعی ایجاد کند. برای آگاهی از چالش‌ها و دلایل تفاوت‌ها، مقاله‌ی ۷ دلیل تفاوت عملکرد در بک‌تست و معاملات واقعی را بخوانید.
۳- سفارشات شرطی (Conditional Orders)
مانند اسمشان، سفارشات شرطی (conditional orders) سفارش‌هایی هستند که فقط وقتی اجرا می‌شوند که شرطی از پیش تعیین شده قبلش اجرا شده باشد. اینجا دو نوع سفارش شرطی را بررسی می‌کنیم:
سفارش یکی دیگری را لغو می‌کند (one cancels the other)
در سفارش یکی دیگری را لغو می‌کند (one cancels the other) یا مخفف آن، OCO، دو سفارش به طور همزمان تنظیم می‌شوند. وقتی که یکی از سفارش‌ها اجرا شود، دیگری به صورت خودکار لغو می‌شود. این نوع سفارش کاربردهای جالبی در بازارهای پرنوسان دارد، زمانی که تریدرها می‌خواهند استراتژی ورود و خروج خود را همزمان تعیین کنند. برای مثال، سفارش فروش و سفارش خرید یک جفت‌ارز در دو قیمت تعیین می‌شوند. هر کدام اجرا شوند (براساس حرکت قیمت در بازار)، دیگری لغو می‌شود.
سفارش مشروط (if done)
در این سفارش، دو سفارش با هم تنظیم می‌شوند اما ترتیب زمانی دارند. اگر یکی از سفارش‌ها انجام شود، سفارش دوم نیز اجرا خواهد شد. در واقع یک سفارش اصلی وجود دارد که فقط در صورت اجرای آن، سفارش دوم اجرا خواهد شد. این نوع سفارش برای تردیرهایی که می‌خواهند ترید خودکار و اتوماتیک را پیش ببرند بسیار فایده‌ها دارد.
۴- سفارشات زمانی (Time-Based Orders)
بعضی سفارش‌ها از نوعی هستند که زمان‌دارند یعنی در زمان خاصی باید اجرا شوند وگرنه غیرقابل‌اجرا هستند. به این سفارشات، سفارشات زمان‌دار می‌گوییم.
سفارش (Good till cancelled (GTC
در سفارش good till cancelled یا GTC، سفارش مگر به صورت دستی لغو شود در بازار ماندگار است. این نوع سفارش معمولا برای افرادی مفید است که نمی‌دانند بازار چه زمانی به قیمت مورد نظر آن‌ها می‌رسد اما می‌خواهند هر زمان که بود سفارش خود را اجرا کنند.
سفارش (Good for day (GFD
همانطور که از اسمش مشخص است، در سفارش good for day یا GFD، این نوع سفارش فقط همان روزی که تنظیم می‌شود معتبر و قابل اجراست و پس از اتمام روز لغو می‌شود.
نتیجه‌گیری: نحوه استفاده از سفارشات در فارکس
درک انواع سفارش معاملاتی در فارکس بیش از یک نیاز فنی است؛ مثل خواندن انواع نمودار بازار فارکس یک مهارت بنیادین است که هر تریدری که قصد جدی شدن در فارکس را دارد باید آن را یاد بگیرد. ممکن است زمانی نیاز به سرعت یک سفارش بازاری داشته باشید، روز دیگری دقت یک سفارش لیمیت، و روز دیگری مدیریت ریسک حاصل از یک سفارش استاپ و زمان دیگری کنترل ناشی از یک سفارش استاپ لیمیت. مسلط شدن به این ابزارها به شما کمک می‌کند تا در سناریوهای متفاوت بازار بتوانید بیشترین انعطاف را از خودتان به خرج دهید و اعتمادبه‌نفس خود را حفظ کنید.
وقتی سفارش‌های معاملاتی درست استفاده شوند، تصمیم‌گیری‌های احساسی را به حداقل می‌رسانند که متاسفانه یکی از اصلی‌ترین چالش‌های تریدرهای تازه‌وارد است. جای اینکه خیلی تکانشی و ناگهانی به اتفاقات بازار واکنش دهید، بهتر است استراتژی خود را از پیش تعیین کنید و سپس بگذارید سفارش‌های معاملاتی خودشان برنامه‌ی شما را اجرا کنند. اتوماتیک کردن این بخش‌ها به غیر از صرفه‌جویی در زمان، ریسک را هم کم می‌کند. این سفارشات همچنین می‌توانند بخشی از تلاش‌هایی برای استراتژی‌های آنتی کال مارجین در کنار چیزهای دیگری مثل هج در مارجین منفی نیز باشند.
انتخاب درست نوع سفارش معاملاتی به چند نکته بستگی دارد از جمله:
- اهداف ترید
- پنجره زمانی
- شرایط بازار
برای مثال، یک اسکالپر ممکن از از سفارش‌های بازاری بیشتر استفاده کند در صورتی که تریدر دیگری ممکن است روی سفارشات استاپ و سفارشات لیمیت تمرکز کند. در هر صورت، فارغ از سبک تریدر، مسئله‌ی کلیدی این است که بتوانید استفاده از این سفارشات معاملاتی را در فضای دمو و بی‌ریسک تجربه کند تا با تجربه وارد بازار واقعی بشوید. در چنین فضاهایی، تریدرها می‌توانند بهتر حجم معاملاتی در فارکس را محاسبه و با استفاده از آن برای انتخاب نوع سفارش تصمیم‌گیری کنند.
برای همین ما به شما باز کردن حساب دمو با بروکر STPTrading را پیشنهاد می‌کنیم. ما در بروکر STPTrading، انواع حساب‌های معاملاتی فارکس جذاب را برای تریدرهایمان به وجود آورده‌ایم. کافی است همین امروز با ما حساب باز کنید و از انواع سفارش‌های معاملاتی با کمک سیگنال رایگان فارکس از ما استفاده کنید.
